Een onzichtbare strijd
De belemmering in het dagelijkse leven
Als 29-jarige leek ik een normaal leven te leiden. Ik had een baan, woonde in een leuke buurt en had een paar goede vrienden. Wat niemand echter zag was hoe sociale angst mijn leven beperkte. Elke sociale interactie voelde als een beproeving. Ik analyseerde elk woord dat ik zei. Ook vermeed ik gesprekken uit angst om iets verkeerds te zeggen. Feestjes sloeg ik over, telefoontjes gingen onopgemerkt voorbij en op werk bevond ik me zo veel mogelijk op de achtergrond.
Naarmate ik steeds meer sociale situaties opzocht, merkte ik iets: mijn angst verminderde! Dit was niet omdat ik nooit meer zenuwachtig was, maar doordat ik leerde dat ik het aankon. Ik kon omgaan met de sociale angst!
Het keerpunt
De confronterende realiteit
Het moment dat mijn wereld veranderde, kwam onverwachts. Op een werkvergadering werd mij een simpele vraag gesteld door de leidinggevende. Mijn handen trilden en mijn hart bonkte, in plaats van te antwoorden mompelde ik iets onverstaanbaars. De ongemakkelijke stilte die volgde voelde oneindig. Op die dag realiseerde dat ik niet zo verder kon leven. Mijn angst had de overhand en hield me gevangen, het was tijd voor verandering.
Bron: Unsplash
Stap voor stap vooruit
Bewustwording en kleine veranderingen
Ik startte met het opschrijven van mijn sociale angsten en daagde mijn negatieve gedachten uit. Waarom dacht ik dat mensen mij zouden beoordelen? Waarom was ik zo bang om te spreken? Ik kwam erachter dat mijn angst grotendeels voortkwam uit de angst om niet goed genoeg te zijn en perfectionisme. Dit inzicht gaf me de motivatie om langzaam uit mijn comfortzone te stappen.
Hulp accepteren en leren
Therapie en lotgenoten
Ik besloot te starten met therapie en leerde over ademhalingstechnieken en exposure-therapie. Ook ging ik naar groepstrainingen voor sociale angst. Hier ontmoette ik mensen die met hetzelfde probleem kampten. Dit gaf me het vertrouwen dat ik niet alleen was en dat het mogelijk was om te veranderen.
Oefenen in de praktijk
Ik stelde kleine doelen op voor mezelf, zoals: een vraag stellen tijdens een vergadering, een telefoongesprek voeren zonder dat ik me vooraf paniekerig voel en een kort gesprek voeren met een collega.
Een nieuw perspectief
Het effect van doorzetten
Naarmate ik steeds meer sociale situaties opzocht, merkte ik iets: mijn angst verminderde! Dit was niet omdat ik nooit meer zenuwachtig was, maar doordat ik leerde dat ik het aankon. Ik kon omgaan met de sociale angst!
Zelfacceptatie
Ik ervaarde steeds vaker positieve reacties. Er waren nog wel gesprekken die stroef verliepen, maar ik veroordeelde mezelf hier niet meer voor.
Vrijheid en zelfvertrouwen
De impact op mijn leven nu
Nu, op mijn 31e (inmiddels 2 jaar later), voel ik me vrijer dan ooit. Ik neem initiatief op werk, zit lekker in mijn vel, durf zonder aarzelen op mensen af te stappen en geniet van de gesprekken die ik heb met anderen.
De belangrijkste les
Sociale angst is niet meer de baas over mij, het definieert mij niet meer. Ik bepaal zelf waar mijn grenzen zitten en bestuur mijn eigen gedachten. De grootste les die ik heb geleerd? Angst groeit enkel als je ervoor wegloopt, maar krimpt als je de confrontatie aangaat. Dat is precies wat ik heb gedaan en ik hoop dat jij dit ook zult doen. Als ik wist dat ik me zo vrij en vol zelfvertrouwen kon voelen had ik het veel eerder gedaan. Wees niet bang en onderneem actie!
Benieuwd naar de exposure-therapie waar de 29-jarige, die nu sociale angst de baas is, het over had? Klik dan nu op deze link: https://www.youtube.com/watch?v=ikcYECIQeqA. Hierin geeft Dr. Thomas Smithyman uitleg over exposure therapy voor sociale angst.
